Wprowadzenie i wstepny instruktaż

WSTĘPNY INSTRUKTAŻ

 

„Wstępny instruktaż NW ze szkolenia w CROSS” - pobierz.doc

"Trochę historii"

 

Trochę historii

Nordic walking wywodzi się z Finlandii. Początkowo ta forma ruchowa nie posiadała nazwy ale była wykorzystywana od wczesnych lat 30 w letnich ćwiczeniach narciarzy. Narciarze biegowi używają kijów od dziesięcioleci, aby uczynić swoje letnie treningi bardziej skutecznymi. Pomagają one sportowcom osiągnąć wytrzymałość w długich sesjach treningowych oraz dają dodatkową siłę podczas ćwiczeń skocznościowych na stoku. Pod koniec lat 80-tych w Finlandii podjęto pierwsze próby promowania nordic walking w kręgach sportowych. Okazało się, że ta forma ruchowa została pozytywnie przyjęta zwłaszcza przez placówki szkolne, które uwzględniły nordic walking w swoim programie nauczania. Od tej pory co roku podejmowano w Finlandii różnorodne eksperymenty, mające na celu wypromować i rozszerzyć popularność nordic walking. Na początek lat 90-tych przypada zainteresowanie się nordic walkingiem  w Europie. Równolegle z poczynaniami Europejczyków w Ameryce powstaje odmienna forma marszu  - Power Walk. Ma on na celu zwiększanie efektywności ćwiczeń poprzez wprowadzanie przeróżnych rozwiązań technicznych w konstrukcji kijów. Dzisiejsza forma nordic walking powstała w Finlandii. Trenerzy i zawodnicy biatlonu postanowili zintensyfikować i urozmaicić trening letni, aby w okresie bez śniegu móc efektywnie kontynuować proces treningowy. Szukając formy ruchu, która mogłaby zastąpić bieg narciarski, postanowili odłożyć narty na półkę i posługiwać się samymi kijkami. Zaczęli chodzić w sposób naśladujący ruch z narciarstwa biegowego. Tym prostym sposobem zaczęło rodzić się zjawisko nazwane wkrótce Nordic Walking. W ślad za tym na początku 1997 roku w jednej z fińskich miejscowości Suomen Urheiluopisto nastąpiło spotkanie w którym przedstawiciel firmy produkującej sprzęt sportowy - Matti Heikilla spotkał się z naczelnym dyrektorem Suomen Latu - Turmo Jantunenem. Pomysł dotyczył  wprowadzenia produktu jakim jest nordic walking na rynek sportowy. Wtedy to podzielono się pracą, aby rozprzestrzenić wiedzę o nowej formie aktywności fizycznej i  przybliżyć  jej walory zdrowotne szerokiej grupie ludzi. Wiosną 1997 w Suomen Latu w ramach programu mającego za cel poprawę jakości życia mieszkańców wprowadzono nordic walking. Firma Exel przedstawia pierwszy kijek z włókna węglowego w Finlandii jako wynik współpracy z Fińskim Instytutem Sportu powstaje pierwszy instruktażowy materiał jak prawidłowo uprawiać nordic walking. Firma Exel wymyśla nazwę “nordic walking” do międzynarodowego użycia.

Jak promowano nordic walking? Zorganizowano sesje treningowe dla pracowników ponad 200 lokalnych oddziałów członkowskich tego stowarzyszenia, tworzono regularnie działające grupy nordic walking mające za zadanie zwiększenie zainteresowania tą formą aktywności ruchowej. Następnego roku w okresie wakacyjnym stworzono centrum nordic walking, które w ciągu sezonu letniego obsłużyło 23 tys. ludzi zainteresowanych nową formą aktywności fizycznej. Jesienią 1999 roku (według sondażu Gallupa) ponad 280 tys. Finów regularnie uprawiało nordic walking, a prawie milion ludzi twierdziło, że próbowało tej formy aktywności. Największą grupę ludzi tworzyły osoby w średnim i starszym wieku.  W roku 2001 nordic walking osiągnął już ustabilizowaną pozycję. Rozpoczęto na szerszą skalę współpracę z nauczycielami wychowania fizycznego szkołach. Celem stało się wprowadzenie zajęć nordic walking do programu nauczania.

W ciągu paru lat nordic walking stał się bardzo popularny wśród ćwiczących Finów bez względu na  wiek czy poziom kondycji fizycznej. Szacuje się, że w roku 2007 około 600 tys. ludzi mieszkających w Finlandii  uprawiało nordic walking w sposób regularny (1 raz w tygodniu), a ponad połowa całej populacji tego kraju uczestniczyła w treningu nordic walking  przynajmniej raz w życiu.

I choć pierwotnie nordic walking skierowany był do sportowców, to w efekcie końcowym znacznie większe zainteresowanie zyskał u osób, które na początku jedynie obserwowały ten niecodzienny sposób chodzenia. W efekcie końcowym odbiorcą nordic walking stały się szerokie rzesze ludzi dotychczas stroniący od wysiłku fizycznego, a nawet osoby mające poważne problemy z aparatem ruchowym. Sportowcy pozostali jedynie częścią zjawiska w dziedzinie kultury fizycznej. I choć jest w tym zjawisku element lansu (chwalenie się, obnoszenie się czymś) to jest to moda na zdrowie - zatem mająca dzisiaj w swej wymowie niezwykle pozytywny wydźwięk społeczny i cywilizacyjny. Na dziś szacuje się, że ok. 8 mln ludzi w Europie uprawia Nordic Walking w sposób regularny.